Noğmal

NOğMAL, SIğADANLIğIN, FAVKSIZLIğIN, BAYAĞILIĞIN, TESLİMİYETÇİLİĞİN BAŞ MİMAğIDIğ. NOğMALİN İÇİNDE DEĞİŞİM TOHUMLAğI YOKTUğ. NOğMAL İNSANLAğ SÜğÜ PEŞİNE TAKILIP GİDEN KOYUNLAĞDAN FAğKSIZDIğ. TEK DÜZE Bİ YAŞAMDIğ.
SIKICIDIğ YANİ. DAHASI İNSANOĞLUNUN HİÇ DE YÜKSEK OLMAYAN OğTALAMASI TAğAFINDAN İDAME ETTİğİLMEK İSTENEN BOKTAN Bİğ ŞEYDİğ.
ÇAKTIN MI?

Noğmal, mutedil ve dengeli bir hayat sürdüren sıradan bir aileyi anlatıyor. Hayat gailelerini, küçük takıntıları, emelleri, telaşları, hesapları, bahaneleri ve gevezeliklerini resmediyor. Mahallesi var, komşuları, esnafları, hoşu beşi... Buraya kadar her şey noğmal. Annesi Sabia’ya göre efendi, babası İlhan’a göre salak, ablası Duygu’ya göre saf olan Bahadır da var ama onun hikâyesi başka...

Uğur Mıstaçoğlu, ağdalı saadet masallarına nanik yapabilen, neşeli ve curcunalı kalabilen, koyu bir hikâyeye maharetle lezzet katabilen yeni bir dil ustası.

Noğmal, normali diline dolayan zarf ve muhteva..