Otistik Çocuk

Dahi mi, Engelli mi?

`Merak, her keşfin hareket yayı olmuştur` der İtalyan yazar Cesare Pavese. `Otistik Çocuk: Dahi mi, engelli mi?` sizi otizm konusunda keşiflerde bulunmaya ve otistik çocuğu anlamaya ve çözümlemeye çağırmakta. `Bir zamanlar hepimiz bu dünyada birer yabancıydık. Zamanla çevremize uyum sağladık ve normalleştik. Ama içimizden ufak bir azınlık, yabancılıklarını korudu. Fakat bunun faturası da ağır oldu. Onlar artık içekapanık ve yalnızlık içindeki yabancılardı. Bilim adamları onları ´otist´, yabancılıklarını da ´otizm´ olarak adlandırdılar.
Bu kitap otizm ve engellilerle ilgili temel soruları yanıtlamak, okuyucuları bu bağlamda bilgilendirmenin yanı sıra, kendi konumlarını dillendiremiyenlerin de sözcülüğünü üstleniyor.
Almanya´da gerontoloji, pedagoji ve psikoterapi eğitimi alan Dr. İsmail Tufan kitabın asıl hedefinin otistik çocuklar, engelliler üzerinden `bize, yani insana ulaşmak` olduğunu özellikle belirtiyor.
Otistik çocuk bugüne dek tüm yönleriyle çözümlenememiş bir nedenle yalnızlığı kendisi seçer ama, ailesi de toplumun önemli bir bölümü tarafından aynı yazgıya mahkûm edilir. Bu durum gelişmiş ülkeler boyutunda da farklılık göstermez. Deyim yerindeyse bu bağlamda ´üvey evlat´ muamelesi oldukça yaygındır. Az sayıdaki bilim adamının ve birkaç dernek ve yardımlaşma grubunun dışında, otistiklere yaygın, düzenli ve örgütlü bir yardım elinin uzatılmadığı kesindir. Yakın zamanlarda otistik birey muammasını geniş kitlelere tanıtan da, Hollywood´un renkli dünyası olmuştır. Dustin Hoffman´ın `Rainman` filmini bu vesileyle bir kez daha anımsayalım. İsmail Tufan, engelliliğinf sosyolojik boyutlarını ele aldığı, çocuk gelişim kuramlarını incelediği, otizmin nedenleri ve teşhis edilmesi üzerinde geniş olarak durduğu araştırmasını, teşvik, destek ve tedavi bölümleriyle sonlandırırken, bu bilim dalının tek bir çalışma alanına hapsedilemeyeceğini ve sorunun çözümlenmesi için disiplinlerarası bir çalışma platformunun gerekli olduğunu vurguluyor.